พระสุตตันตปิฎกขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรคเล่มที่ 7 ภาคที่ 1ขอนอบน้อมแด่ พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์นั้นมาติกาว่าด้วย ปัญญาญาณ 731. ปัญญาในการทรงจำธรรมที่ได้ฟังมาแล้ว เป็นสุตมย- ญาณ, 2. ปัญญาในการฟังธรรมแล้วสังวรไว้ เป็นสีลมยญาณ, 3. ปัญญาในการสำรวมแล้วตั้งไว้ดี เป็นภาวนามยญาณ, 4. ปัญญาในการกำหนดปัจจัย เป็นธรรมฐิติญาณ, 5. ปัญญาในการย่อธรรมทั้งหลาย ทั้งอดีต, อนาคต และปัจจุบันแล้วกำหนดไว้ เป็นสัมมสนญาณ, |